South Africa is not for Sissies

Ben ik weer!

Deze blog begint op 31 oktober. Ik ging een rondje hardlopen, onderweg kwam ik nog een mama-aap met baby-aapje tegen. Ik schrok me eerst natuurlijk helemaal rot maar toen ze de bosjes in waren was het wel oke. Eenmaal thuis had ik gemiste oproepen van Rick. Normaal appt hij altijd eerst even dus ik dacht dat er iets aan de hand was en belde maar meteen terug.. Bleek hij als verrassing al op het vliegveld in Port Elizabeth te zijn! Echt een super lieve verrassing! Maar even snel gedoucht en de auto opgehaald om hem op te halen in Port Elizabeth. Twee uur later zagen we elkaar weer voor het eerst na drie maanden. Echt apart dat iemand dan opeens ook gewoon in Zuid-Afrika is. Meteen maar even wat gaan drinken en lunchen en ook een plek om te overnachten gezocht. Naar het strand geweest en lekker uiteten gegaan. De volgende dag wilden we gaan hiken bij SAMREC. We konden de hike niet echt vinden dus maar over het strand gelopen waar allemaal super grote schelpen lagen en felgekleurd koraal. Op weg naar huis even gestopt bij een Padstall. Erg leuk om even te zitten. Binnen was het niet heel groot maar er zat een hele grote tuin bij met banken die vast zaten aan de bomen al seen soort schommel. Erg leuk en allemaal locals. Wij troffen het dat het die dag karaoke was haha! Daarna weer terug naar het centrum gereden en uiteten geweest. Die maandag zijn we naar Addo geweest. Het was niet heel mooi weer maar doordat het geregend had, kwamen de dieren juist tevoorschijn. Deze keer heb ik hele andere dieren gezien dan de eerste keer dat ik er was. Veel stokstaartjes, mongoes en jakhalzen. Helaas lieten de olifanten zich deze keer niet zo zien. De volgende dag naar Port Alfred gereden omdat ik die dag erna weer naar school moest. We konden gelukkig bij Links slapen. We hadden een soort appartementje; eigen woonkamertje, keuken, badkamer en slaapkamer. Echt heel chill. Op woensdag zijn we naar de Township gegaan naar beide projecten om te kijken hoe het ging. Ze waren inmiddels begonnen met de bouw van de tweede verdieping van het kinderdagverblijf en het schoot al aardig op. Dominic had ook wat speelgoed voor de kinderen meegenomen en daar waren ze erg blij mee! In de avond hadden we 21-dinner van Roos bij C’est la vie. Ze wist van niks dus het was een erg leuke verrassing voor haar. De volgende dag besloten Rick en ik even naar het strand te lopen, dit pakte echter anders uit. We liepen langs de rivier richting Kiddies Beach toen we een jongetje zagen lopen. Beetje met z’n hoofd naar beneden maar dat kan. Toen kwam er opeens een grotere jongen achter het electriciteitshuisje vandaan met z’n riem open. Dat was wel een beetje gek maar misschien had hij daar wel gewoon staan plassen. Toen rende hij opeens naar dat jongetje toe en zei iets tegen hem maar het was misschien wel z’n broer en misschien dacht hij dat het jongetje weg liep of iets dergelijks. Dus in eerste instantie liepen we maar door. Toen we iets verder liepen, hoorden we opeens een oorverdovend gegil. Het ging echt door merg en been.. Rick wilde er meteen naartoe rennen maar ik zei dat er mischiien wel tien jongens achter dat huisje konden zitten. Dus Rick begon maar te schreeuwen want, ze stonden achter het hokje en je kon ze dus niet zien. Waarschijnlijk schrok de jongen hiervan en opeens rende het kleine jongetje achter het huisje vandaan richting ons. En ging meteen op z’n buik liggen van de pijn, Het jongetje zat helemaal onder het bloed, hij was helemaal bewerkt met een mes. Echt een vreselijk gezicht. De grote jongen was de bosjes ingerend en had du seen mes. Ondertussen hadden zich er al een aantal mensen omheen verzameld en toen kwam die grotere jongen terug, wat heel bizar was. Alsof hij zoiets had van: ‘’Oeps foutje’’. Ook wilde hij naar het jongetje toe lope nom ‘’sorry’’ of iets dergelijks te zeggen. Ze praatten allemaal Xhosa dus dit konden we niet echt volgen. Maar het bleek dat de jongens elkaar helemaal niet kenden. Toen kwam ere en witte auto en die meneer heeft die grote jongen vast gepakt om z’n mes af te pakken want, hij kende de vader van deze jongen. Hij heeft hem in de auto gezet om naar het politie bureau te gaan. Wij moesten ook mee als getuigen en het kleine jongetje ook. Op het politie bureau duurde het allemaal heel lang. Ook gek was, dat ze niet meteen een ambulance belden voor het jongetje, alsof ze de ernst er niet van inzagen. Iedereen vond het voornamelijk vies, dat vond ik echt heel gek. Maar misschien heeft het wel iets met HIV/aids te maken. Het kleine jongetje begon een beetje weg te vallen dus we probeerden hem wakker te houden door vragen te stellen. Het was echt een naar gezicht. Gelukkig kwamen de ambulance broeders en toen werd hij naar het ziekenhuis gebracht. Nadat wij onze verklaringen hadden afgelegd, zijn we naar huis gelopen. Net voor de grote heuvel, werd er getoeterd. Het was de meneer die het mes had afgepakt en hij wilde ons graag een lift aanbieden, erg aardig. Hij vertelde dat het jongetje geen papa en mama meer had en soms bij z’n tante woonde. Als dat niet kon, woonde hij op straat. Echt super zielig. Weer thuis waren we allebei nog een beetje in shock van wat er gebeurd was. We besloten bij het jongetje te gaan kijken in het ziekenhuis. We namen wat water voor hem mee en fruit. Hij was net aan het wachten op een scan dus we konden het hem mooi geven. Alle wonden waren al gehecht en hij zag er al een stuk beter uit. We gaven hem het fruit en water en hij hield het meteen al helemaal bij zich, hij was er heel blij mee en hij wist eigenlijk niet zo goed wat hij moest zeggen. Voor onze gemoedsrust was het fijn dat we hem nog even hebben gezien en dat hij goed verzorgd werd. Het blijft echt heel bizar allemaal. De grote jongen bleek ziek in z’n hoofd te zijn en dat verklaard al een hoop maar hoe kun je iemand anders zoiets aan doen? Hierna voelde ik me ook niet meer helemaal veilig meer. Het gebeurde gewoon bij Kiddies Beach, hier lagen we vaak en daar liepen we gewoon naartoe. Wel ben ik erg blij dat ik met Rick was. Als ik met wat meiden was geweest, waren we er vast niet naartoe gegaan omdat het gewoon erg gevaarlijk is en dan was het jongetje misschien wel dood geweest. Gelukkig gingen we de volgende dag weg dus konden we even onze gedachten verzetten. Onze eerste overnachting was in Oudtshoorn. Onderweg zijn we even gestopt in Jeffreysbay. We hadden van de avond ervoor super veel pastasalade over dus dat hebben we op het strand opgegeten en daarna ergens koffie gedronken. Oudtshoorn is echt een schattig plaatsje. Bij een schattig bistrootje koffie gedronken en even rondgelopen en boodschappen gedaan. In de avond hebben ze lekkere struisvogel-burgers gemaakt. De volgende dag gingen we verder via de route 62 richting Stellenbosch. Onderweg bij ‘’Ronnie’s Sexshop’’ gestopt. Het schijnt dat er eerst Ronnie’s shop stond maar dat het niet goed liep, vrienden hebben er toen in de nacht sexshop van gemaakt. En toen begonnen er mensen te komen haha. Binnen hangt het vol met BH’s en visitekaartjes, erg leuk om te zien. Heb die van opa er ook maar tussen gehangen:P Buiten nog een lekkere banana/rum milkshake gehad en toen verder gegaan. In Barrydale zijn we ook nog gestopt. Alle cafeetjes en winkeltjes zijn langs de route 62 dus je kunt er niet omheen. Even een drankje gedronken bij Crème&Diesel. Echt een gek café/restaurant. Allemaal gekke poppen erin en andere dingen van de kringloop enzo. Net voor Paarl nog even gestopt bij een heel mooi uitzicht en daarna in Paarl gegeten bij Noop. Echt super lekker gegeten en daarna naar Stellenbosch gereden want daar sliepen we. De volgende dag naar Boschendal geweest want, die wine estate wilde Rick graag nog een keertje zien. Een proeverij gedaan en twee flessen gekocht. Daarna naar de andere kant van de estate gereden, de kruidentuinen gezien en lekker geluncht. Toen doorgereden naar Kaapstad, onze spullen gedropt,omgekleed en naar de Tafelberg gereden. Daar begon onze hike. De eerste meters moest je meteen al aardig klimmen dus dat was een goede warming up. Binnen anderhalf uur waren we boven en wat een fantastisch uitzicht! Bovenop was het alleen super koud dus maar even een kopje thee gedronken met een stuk pizza want dat hadden we wel verdient. Toen in de rij gestaan voor de lift naar beneden. Net voor de regen waren we binnen, alleen hadden we geen kaartje.. Toen zijn die man ook nog voor de grap dat dat alleen beneden kon, not funny. Snel kaartje gehaald en en onder het lint door weer in de rij, meteen allemaal mensen vragen of we wel in de rij hadden gestaan natuurlijk..’’JA NET EEN UUR LANG!”. Eenmaal weer thuis, even opgefrisd en uiteten gegaan want, het was inmiddels al laat. Ik moest dinsdag weer naar school dus maandag in de ochtend vroeg vertrokken vanaf Kaapstad. Onderweg nog gestopt bij een Padstal om te lunchen en nog nootjes gekocht. Weer verder gereden en nog even in Plettenbergbay gestopt en even wat gedronken bij het strand. In PE even snel wat gegeten en toen weer in ons huisje in bij Links.